Ютазы районының Бәйрәкә авылыннан МХО катнашучысы "Хәрби батырлык өчен" медале белән бүләкләнде
МХО сугышчысы Роман Самсоновның әнисе Ольга Зарипованың юбилее көнендә без зур булмаган сюрприз ясарга булдык.
Ул котлау текстын әнигә язды һәм безгә җибәрде.
"Минем яраткан әнием - Бәйрәкә авылыннан Ольга Михайловна Зариповага кайнар котлаулар.
Әнкәй! Туган көнең һәм юбилеең белән, кадерлем.
Сиңа сәламәтлек, бәхет, башлангычларыңда уңышлар, иминлек, теләкләреңнең тормышка ашуын һәм, иң мөһиме, сабырлык телим. Мин сине яратам, кадерле әни, һәм без җиңү белән кайтачакбыз!" Котлауны лентада бастырып чыгардык һәм сюрпризны күрүен көтә башладылар. Улы һаман да әни күрмәс дип борчылды. Ләкин унбиш минуттан да артык вакыт үтми, һәм пост астында беренче шәрехләр барлыкка килә:
«Улым! Котлавың өчен рәхмәт, еламыйча укый алмадым. Ходай сакласын сине! Без сине көтәбез һәм яратабыз!»
Сюрпризның уңышлы булуына без бик шат булдык. Улының сүзләре туп-туры әнисенең йөрәгенә эләгә, аңарда иң җылы һәм ихлас хисләр уята. Ана өчен фронттан килгән һәр хәбәр - иң кадерлесе һәм күптән көтелгәне иде. Бу ихлас мәхәббәт һәм кайгыртуга хөрмәт йөзеннән, бөтен дөнья бер генә секундка туктап калды. Мәхәббәт сүзләрен һәрвакыт хуплыйлар, ә бу очракта алар юбилейга чын бүләк булды.
Роман Самсонов 1991 елда Лениногорск районының Иске Письмянка авылында туа. Бәйрәкә авылында үсә, мәктәпне тәмамлый. Армиядә хезмәт итеп, Яр Чаллыга эшкә китә. Хезмәткә повестка алгач, берни турында да уйламый, ничектер үзем дә чакырачакларын сизә идем, ди. "Качарга сәбәпләр эзләмәдем дә. Әти-әниләр борчылды гына, чөнки мин гаиләдә берүзем», — дип сөйли ул үзе.
Бүген Роман отделение командиры булып хезмәт итә. Аңа җиде сугышчы буйсына, алар арасында алтысы аның туган районыннан. Аның холкында ниндидер бер җәлеп итүчәнлек бар: ул һәркем турында кайгырта һәм һәркем өчен борчыла. Хезмәт вакытында Роман үзен чын сакчы һәм батыр сугышчы итеп күрсәтте. Ул «Хәрби батырлык өчен» медале белән бүләкләнде, ә ата-аналар улының яхшы хезмәте өчен командованиедән Рәхмәт хаты алдылар.
Роман өйдә аны иң якын кешеләре - һәрвакыт борчылучы әнисе, тиз арада очрашырга өметләнүче әтисе һәм кечкенә улы Рамин көткәнен бик яхшы белә.
Роман еш кына үз карамагындагылар, солдатлар турында сөйли, алар белән көн саен икмәк һәм сынаулар бүлешә. Алар аның өчен гаилә, тормышының бер өлеше булдылар. Хәтта сугыш шартларында да Роман ниндидер тәмле әйбер әзерләргә һәм дусларын сыйларга вакыт таба.
Сугышлар арасында ул әнисенә кыска, ләкин җылы хәбәрләр яза: "Щни, борчылма, минем барысы да әйбәт. Егетләр белән нык торабыз, бер-беребезгә ярдәм итәбез. Озакламый кайтырмын, көт мине". Бу юллар әнинең йөрәген җылыта, аңа көтәргә һәм яхшылыкка ышанырга көч бирә.
Роман, үз сугышчылары өчен җаваплылык тоеп, һәрвакыт бер адым алда булырга, мөмкин булган кыенлыкларны алдан белергә тырыша. Ул бик яхшы аңлый, алар өйгә исән-сау кайтсын өчен мөмкин булганның барысын да эшләп, янәшә булу һәм һәркемгә ярдәм итү никадәр мөһим. Аның кайгыртучанлыгы һәм эшкә бирелгәнлеге башкалар өчен үрнәк булып тора.
Туган авылы Бәйрәкә якташы белән горурлана. Һәр кеше Роман Самсоновның батырлыклары, аның кыюлыгы турында белә. Мәктәптә укытучылар укучыларга Роман турында сөйлиләр, аны чын герой кебек мисал итеп китерәләр.